Voorbeelden uit de praktijk K-R

Ook een homeopaat wordt wel eens ziek, het is tenslotte ook maar een mens. Zo kreeg ik op gegeven moment last van kiespijn. Als ik kauwde met een bepaalde kies, voelde ik een pijnlijke druk, net alsof er een zwelling onder zat. Ik was een beetje ongerust dat het misschien een ontsteking of abces zou kunnen zijn. Met die gedachte besloot ik niet meteen naar de tandarts te gaan, maar eerst te proberen met homeopathie het probleem op te lossen. Geleidelijk aan werden de klachten minder. Ik had zelfs dagenlang geen enkele last. Maar toch kwam het steeds, weliswaar in mindere mate, weer terug, zodat ik na 3 weken toch maar besloot naar de tandarts gaan.

Ik ben eigenlijk nooit bang voor de tandarts, maar dit keer verheugde ik me er niet op, omdat ik wist dat mij een ingreep te wachten stond. Van te voren nam ik arnica in, dat maakte mij vooral in de wachtkamer wat minder gespannen. De tandarts zag het meteen, "er zit een gat in de kies mevrouw, we zullen er meteen een nieuwe vulling in zetten". Achteraf is het logisch dat de pijnklachten niet volledig verdwenen met de homeopathische behandeling, want het gat in de kies veroorzaakte telkens opnieuw irritatie aan het inwendige van de kies.

Zonder verdoving werd de kies geboord, en ik mocht mijn hand opsteken als ik het ging voelen. Zo gezegd zo gedaan. De oude vulling werd eruit gesloopt en op tijd werd de boor weer stil. "Zit er vuil onder", vroeg ik, omdat ik nog steeds dacht aan het abces. "Nee hoor", zei de tandarts, "en het ruikt ook niet, we hebben mazzel gehad. De nieuwe vulling werd gezet en tevreden verliet ik de tandartsstoel. Probleem opgelost, dacht ik.

Die nacht echter, om een uurtje of 3, nam de geplaagde zenuw van de kies wraak en maakte mij wakker met een vervelende pijn. Gelukkig wist ik met homeopathische medicijnen de kiespijn te minderen en kon toch nog wat uurtjes slapen. De dagen erna bleef het patroon zich herhalen. Overdag wel wat gevoelig, maar goed te doen, maar 's nachts om 3 uur kwam de pijn weer opzetten. Zo bleef ik een tijdje doorgaan, verschillende medicijnen proberend, maar nooit echt helemaal vrij van klachten. Na een aantal weken was er nog geen verbetering, maar het was nog niet zo erg dat ik de tandarts op ging zoeken, om de vulling er opnieuw uit te laten halen, voor zo'n zogenaamde wortelkanaalbehandeling. Dan wordt de zenuw dood gemaakt en zal de kies sneller tot verval overgaan. Zo'n optie kan altijd nog en zal een laatste redmiddel zijn, dacht ik.

Op gegeven moment was ik bijna toch zover om dat te laten doen, de pijn werd weer erger, mijn wanhoop groter. Het kleinste slokje lauwe thee veroorzaakte enorme pijn. Mijn idee n voor een oplossing raakten uitgeput en ik besloot uiteindelijk mijn docent Homeopathie te raadplegen. Als dat niet zou helpen was een bezoek aan de tandarts onvermijdelijk. Ik vertelde hem welke medicijnen ik al had geprobeerd, met wisselend succes. Hij stelde het middel Staphisagria voor, elk uur nemen en als het niet hielp kon ik 's avonds terugbellen. Er zijn vele medicijnen die pasten bij mijn klachtenbeeld, en die ik dus ook allemaal had uitgeprobeerd, maar aan dat medicijn had ik nou net niet gedacht. In de Materia Medica, het boek waar de geneesmiddelen in staan beschreven, staat bij Staphisagria: "werkt sterk op zenuwen van tanden en kiezen, kiespijn, na het vullen". Aangezien ik steeds een ontsteking of abces voor ogen had, en niet zozeer een probleem van de zenuw zelf, had ik de verkeerde richting op gedacht.

Die avond, na een aantal keren het medicijn te hebben genomen, was de kies al een stuk rustiger en besloot ik niet te bellen naar mijn docent. De dagen erna werd het steeds beter, totaal geen pijn en ik kon al weer voorzichtig wat kauwen met de kies. Nu 4 dagen later kauw ik op korsten en harde noten alsof er nooit iets gebeurd is. Met de medicijnen ben ik inmiddels gestopt, de zenuw is genezen. Ik ben mijn docent dankbaar en erg blij dat ik niet meteen een wortelkanaalbehandeling heb laten doen. Het is toch zonde als je iets in je lichaam kapot moet laten maken, om van de klachten af te komen. Homeopathie kan in plaats daarvan, mits op tijd mee begonnen, een veel mooiere en vriendelijkere oplossing bieden.

Benauwd door astma en complicaties na extractie van verstandskiezen

Jeanine kwam naar de praktijk voor een vervolgconsult. Ze wordt behandeld voor astma en benauwdheid. Acht weken ervoor kreeg ze homeopathische geneesmiddelen en nu kwam ze voor controle. Ze was gestopt met de Symbicort, een regulier medicijn, want daar merkte ze niet veel vooruitgang van. Maar verder was haar conditie niet echt verbeterd.

Tijdens het consult was ze wat stil, het gesprek verliep niet soepel. Ik vroeg of er iets was. Ze vertelde dat de afgelopen periode twee verstandskiezen zijn verwijderd. De eerste gaf niet veel problemen, maar vorige week had de chirurg een flinke klus gehad aan de tweede. Ze had een behoorlijke bloeduitstorting op haar kaak gehad. Nu had ze nog veel pijn. 's Nachts werd ze er wakker van en nam ze ibuprofen. Het genezingsproces van de kaakwond leek niet verder te gaan, het ging niet voor en niet achteruit. De plek in haar mond voelde stijf, hard en warm. Af en toe begon het te kloppen en ze voelde continu een drukkende pijn. Ze was er moe van en chagrijnig, zei ze.

Dit is een situatie die wel wat ondersteuning kan gebruiken. Het is jammer dat ik niet vooraf geweten heb, dat deze operaties zouden plaatsvinden. Met homeopathie is het heel zinvol om een chirurgische ingreep voor te bereiden en na te behandelen. Daardoor zal er minder pijn zijn, minder bloedverlies en kleinere kans op complicaties. De wond zal sneller en mooier genezen.

Zolang Jeanine met deze wond en de daarmee gepaarde pijn te maken heeft, moet dit voorrang krijgen in de behandeling. Ik geef haar 2 medicijnen mee om na te behandelen. De een is om het herstel van de wond te stimuleren en de ander om het effect van de vele pijnstillers en verdoving van de tandarts op te ruimen. Pijn is niet alleen maar lastig, het bevordert ook de herstelmechanismen van het lichaam. Door de pijnstillers leg je een deel van de activiteit van het zenuwstelsel stil. Daardoor geneest een wond langzamer. Het gevaar bij een traag herstelproces is, is dat er ontstekingen optreden. Het leek bij Jeanine die richting op te gaan. De kloppende pijn en de stijfheid duiden op zwelling, een teken van een beginnende ontsteking.

Ik vroeg haar te bellen, als het met de homeopathische middelen na een paar dagen niet beter zou gaan. Als de pijn verdwenen is kan ze weer met de medicijnen beginnen die de astma behandelen. Pas na 2 maanden sprak ik Jeanine weer. Ze vertelde dat de kaak met homeopathie na een paar dagen goed begon te herstellen en de pijn afnam. Na de genezing is ze weer met de astmabehandeling begonnen. Het gaat nu erg goed met haar. Ze kan weer fietsen en sporten zonder benauwd te worden, en heeft geen ventolin meer nodig. Voorheen zat de disc steeds in haar tasje maar nu heeft ze hem niet eens meer bij zich.

Naam is gefingeerd

Een kinderwens...

Zwanger worden kun je het beste op natuurlijke wijze, met zo weinig mogelijk invloeden van chemische medicijnen. Dat geldt voor de vruchtbaarheids-bevorderende technieken, zoals bijvoorbeeld IVF, maar ook kun je het beste zo min mogelijk reguliere medicijnen gebruiken tijdens de zwangerschap.

Petra en haar man willen graag een tweede kindje, maar het wil nog niet vlotten met een nieuwe zwangerschap. Petra gebruikt al jaren slaapmiddelen en antidepressiva, omdat ze altijd veel last van angststoornissen heeft gehad. Ze overweegt om de medicijnen af te bouwen, om de invloeden op een aanstaande zwangerschap te beperken. Ze gebruikt Lorazepam omdat ze slecht slaapt vanwege nachtmerries en daarnaast Nortrilen als antidepresivum.

Petra is sinds een aantal maanden gestopt met de anticonceptiepil. Ze gebruikte de pil al lang en slikte hem vaak ook door omdat ze bang is voor een dip die ze altijd krijgt voor de menstruatie. "Dan ben ik labieler en voel me vaker down. Met de homeopathische medicijnen gaat het nu eigenlijk best wel goed", zegt ze. Haar normale cyclus is dus weer op gang gekomen. Ze is begonnen met het slikken van foliumzuur. De Lorazepam heeft ze nu ook gestopt. De eerste stappen richting een gezonde zwangerschap zijn gemaakt. De enge dromen komen wel terug sinds de stop van de Lorazepam, maar ze weet uit ervaring dat dit tijdelijk is.

Haar dochtertje Mandy heeft ook vaak nachtmerries en wordt dan 's nachts gillend wakker. Dat komt Petra 's nachtrust natuurlijk niet ten goede. Toen ze zwanger was van Mandy heeft ze de antidepressiva wel door geslikt. Nu wil ze dat niet, ze is bang dat ze haar eigen angsten aan Mandy heeft doorgegeven, toen zij nog in haar buik zat.

Mandy krijgt nu ook homeopathische medicijnen die zorgen dat ze niet meer elke nacht zo angstig is. Daardoor krijgt Petra ook weer een betere nachtrust. Weer een stap die een gezonde zwangerschap kansrijker maakt omdat Petra zo in een betere balans komt.

Nu besluit Petra de Nortrilen verder af te bouwen, ze zit nog op 1/3 van het begin. Ze krijgt homeopathische medicijnen, die ze mag nemen als ze zich angstig voelt of een nachtmerrie heeft gehad en andere medicijnen om het afbouwen van het antidepressivum begeleiden.

Na drie weken krijg ik een mailtje: Petra is zwanger en ik ben de eerste die het mag weten. Het is nog pril, dus ze is voorzichtig. Ze vraagt of ik iets weet tegen misselijkheid, want daar heeft ze nu nogal last van. Ze heeft het medicijn al in huis, want dat is hetzelfde als wat ze kan gebruiken voor het afbouwen van haar medicijnen. Ze mag het nemen naar behoefte.

Ik verheug me erop de zwangerschap en bevalling tot een gezond einde te begeleiden. Wat een mooi vak heb ik toch!

Als moeder kun je het maar druk hebben met de verzorging van je kinderen. Vooral als ze ziek worden heb je je handen er aan vol. Zo belde de moeder van Desi naar de homeopathische praktijk. Haar dochtertje van 2,5 jaar oud heeft al een lange periode van oorontstekingen achter de rug. Toen ze 15 maanden oud was kreeg ze haar eerste oorontsteking en 3 maanden later werden buisjes gezet. Ook werden haar neusamandelen geknipt. De ontstekingen bleven terugkomen zodat ze 8 maanden later weer geopereerd moest worden. Dit keer werd er een stukje bot van de schedel achter de oorschelp (mastoid) geopereerd, omdat de ontsteking daar naar toe was uitgebreid. Het meisje heeft tot nog toe 18 antibioticakuren gehad.

Ze slaapt slecht. Ze wordt 's nachts huilend of schreeuwend wakker, bang dat haar pappa naar het ziekenhuis moet. Ze slaapt nu bij haar ouders in bed. Haar moeder vertelt dat Desi soms enorme woedeaanvallen heeft. Dan gaat ze slaan en schoppen en hard gillen. Ze gooit alles op de grond en maakt de dingen stuk. Dit is sinds de oorontstekingen zijn begonnen. Haar stoelgang is ontregeld en ze ziet er bleek en moe uit. Het is duidelijk dat Desi er niet best aan toe is. De ontstekingen blijven maar doorgaan, zodra ze verkouden wordt krijgt ze looporen. Daarnaast hebben de vele behandelingen haar angstig gemaakt, waardoor ze nachtmerries krijgt en niet meer goed slaapt.

In de familie zitten verschillende ziektepatronen, waar Desi waarschijnlijk het een en ander van mee ge rfd heeft. Ook tijdens de zwangerschap zijn er een aantal problemen geweest. Moeder had de laatste 2 weken een zwangerschapsvergiftiging door een te hoge bloeddruk. Ook had zij last van bekkeninstabiliteit. Dat alles kan ervoor zorgen dat ze niet goed kan herstellen en daarom steeds opnieuw ontstekingen ontwikkelt.

Ieder mens heeft een herstellend vermogen, als we dit niet hadden zouden we als we 10 jaar oud zijn, helemaal versleten zijn. Soms kan dit reparatievermogen ontregeld zijn of verzwakt. Dan is het zaak om te kijken waarom een mens zichzelf niet meer kan repareren. Bij Desi is er al zo lang een situatie van ontsteking gaande dat ze er niet meer uit komt. Om dit te doorbreken geef ik haar een homeopathisch medicijn. Daarnaast is ze zo verzwakt dat haar vitaliteit gestimuleerd moet worden, zonder dat dit opnieuw tot ontstekingen leidt. Beide medicijnen moet ze dagelijks in afwisseling nemen. Als Desi weer een woedeaanval krijgt, die mogelijk door oorpijn wordt veroorzaakt, mag ze een derde medicijn nemen, dit is voor de acute pijn en het zal de woedeaanval kalmeren.

Ik vraag na 2 weken even te bellen voor overleg. Als ik moeder dan spreek vertelt ze dat het heel goed met Desi gaat. Ze heeft 2 flinke looporen gehad en daarna is het gestopt. De KNO-arts heeft in de oren gekeken en verbaasd geconstateerd dat de oren van binnen helemaal schoon waren. Ook slaapt Desi weer beter en heeft ze weinig woedeaanvallen meer. De eerste acute fase van de behandeling is nu klaar. Nu volgt het tweede deel waarbij de erfelijke belasting behandeld wordt, zodat de ontstekingen steeds minder vaak terugkomen en sneller herstellen. Zo kan Desi zich als peuter verder goed en onbekommerd ontwikkelen tot een gezond kind.

Naam gefingeerd

Minder medicijnen, meer gezondheid

Een 73-jarige dame raadpleegde de praktijk van wege een vervelende huidreactie. Ze had een jeukaanval op haar armen en hals met rode bultjes en blaasjes die ze door de hevige jeuk stukwreef.

De dag ervoor had ze in de tuin gewerkt en mogelijk had ze een allergische reactie ontwikkeld door in contact te komen met bepaalde planten die in haar tuin groeien.

Uit navraag bleek dat ze niet eerder zo n hevige klacht van allergie had gehad. Het is belangrijk om de oorzaak te achterhalen van de klacht dus ik vroeg door naar haar medische voorgeschiedenis.

Mevrouw gaf aan 1 a 2 x per jaar een licht aanval van gordelroos te hebben en had ze in toenemende mate last van vergeetachtigheid. Verder was haar conditie prima. Met een gezonde leefstijl met goede voeding en wat lichaamsbeweging door in de tuin te werken, zouden er niet al te grote problemen moeten ontstaan.

Ik richtte mijn aandacht op de medicijnen die ze sinds een aantal maanden slikt. Ongeveer 4 maanden ervoor had ze naar aanleiding van wat klachten die leken op een TIA van haar huisarts statines gekregen en een antistollingsmedicijn met daarbij een maagzuurremmer.

De statines moeten het cholesterol verlagen. Veel mensen die statines gebruiken, hebben last van de bijwerkingen zoals spierklachten, maar ook vergeetachtigheid en concentratieproblemen.

Cholesterol is een belangrijke bouwstof voor onze hormonen en beschermt het zenuwstelsel door een isolerende vetachtige stof aan te leggen om de zenuwbanen heen. Zo worden deze beschermd tegen o.a. virussen zoals het herpesvirus, wat gordelroos veroorzaakt. Dit virus nestelt zich op en verplaatst zich via het zenuwstelsel en kan veel pijn en ongemak veroorzaken. Bij ouderen die spontaan gordelroos ontwikkelen of erg vergeetachtig worden, is het goed om te kijken of en hoe lang ze statines gebruiken en dit met de huisarts te overleggen.

Het antistollingsmedicijn moet het gevaar op een herhaling van een TIA verkleinen. Een TIA ontstaat doordat een bloedpropje een bloedvat afsluit in de hersenen en daarmee uitvalsverschijnselen veroorzaakt. In het gunstigste geval duurt het kort en herstelt de schade snel en volledig. Maar het is een signaal dat serieus genomen moet worden, omdat het de voorbode kan zijn van een herseninfarct. Bij het antistollingsmedicijn wordt een maagzuurremmer gegeven. Dit is een vast protocol sinds jaren, omdat gesteld wordt dat een antistollingsmedicijn het risico op maagbloedingen vergroot. Een medicijn tegen de bijwerkingen van het andere medicijn dus.

De functie van een maagzuurremmer is dat het maagzuurproductie remt. Het nadeel daarvan is dat de voorvertering in de maag niet goed plaatsvindt. In het maagzuur zitten enzymen en zuren die de voeding voorbereiden op de vertering in de darmen. Doordat dit verstoord raakt komen er onverteerde eiwitten in de darmen, die aldaar een allergische reactie veroorzaken en de pati nt allergisch maken voor bijvoorbeeld noten, vlees of vis. Dat ligt in dit geval dus niet aan de pati nt, maar aan de medicijnen.

Ook is maagzuur belangrijk voor de opname van calcium voor onze botten. Dit wordt ook belemmerd door maagzuurremmers. De functie van maagzuur is verder het doden van aanwezige bacteri n in de voeding. Het risico op een darminfectie wordt groter door een maagzuurremmer. Kortom een maagzuurremmer als medicijn voor de bijwerkingen van andere medicijnen lijkt onschuldig, maar is dat niet altijd.

Al deze overwegingen legde ik mijn pati nte voor. Ik had vermoedens dat haar allergische huidreactie te maken had met deze medicijnen. Zij luisterde zorgvuldig naar mijn betoog. Ik raadde haar aan om met de huisarts te overleggen, of er betere opties waren voor de medicijnen.

Verder gaf ik haar homeopathische middelen mee tegen de jeuk. Na een paar weken belde ze mij, dat de huisarts naar haar had geluisterd. De statines werden vervangen door rode gistrijst en de maagzuurremmer kon gestopt worden, omdat de bloedverdunner was aangepast. De jeuk was inmiddels gelukkig ook afgenomen.

Zo wordt dus niet alleen gekeken naar de klacht, maar ook naar de oorzaak ervan. Als dit niet gebeurt, krijgt de pati nt er een medicijn bij, terwijl het probleem niet bij de pati nt zelf ligt. De lijst met medicijnen wordt steeds langer en de pati nt steeds zieker. Gelukkig nam de huisarts haar verhaal serieus en heeft voor een gezondere oplossing met minder medicijnen gekozen.

De laatste week werd ik door 3 verschillende dames geraadpleegd in verband met een oogontsteking. De eerste had een ontsteking aan het linker oog. Eigenlijk heeft ze daar al jaren last van, maar met tussenpozen verdwijnt het weer. Nu het kouder en vochtig weer wordt speelt de klacht weer vaker op. De meeste last die ze heeft is de pijn in het oog, die uitstraalt naar de linkerkant van haar gezicht en de nek. De pijn wordt erger als er koude lucht overheen gaat.

Als ik haar het passende medicijn geef, vraagt ze na 10 minuten aan mij "kan het zijn, dat het zo snel al helpt?" Dit is waar: hoe heviger de klacht is, des te sneller werkt het medicijn. Ze voelt al rap na de inname van het homeopathisch medicijn dat haar gezicht begint te ontspannen, nadat het een tijd verkrampt was geweest rondom het pijnlijke oog. Ze zal het medicijn wel een poosje moeten gebruiken om de ontsteking te genezen en ervoor te zorgen dat het niet meer terugkomt.

De tweede pati nte met een oogontsteking vertelt dat haar oog vooral gevoelig is voor licht. Ze draagt een zonnebril en zit het liefst met haar hand over haar oog. Vaak heeft ze het gevoel dat er een "zandje" in het oog zit. Deze klacht keert ook regelmatig terug. Ik geef haar een ander medicijn als de eerste pati nte, omdat het symptoombeeld verschillend is. De gevoeligheid voor licht is hier een belangrijke aanwijzing voor het juiste medicijn.

Gelukkig voelt zij ook al snel een verbetering van haar klacht. Naast het medicijn voor de acute ontsteking op dat moment, zal ik verder moeten behandelen met andere medicijnen die een diepere werking hebben. Je moet de onderliggende oorzaak aan pakken om er voor te zorgen, dat de klacht niet meer terugkomt.

De derde pati nte had last van allebei haar ogen. Zij kon niet goed meer lezen omdat er steeds vocht en slijm in haar ogen kwam. De letters dansten voor haar ogen. Als ze 's morgens wakker werd zaten haar ogen dichtgeplakt en kwamen er gele korstjes uit. Verder is het gebied rondom haar ogen gezwollen en zien de oogleden er rood en ge rriteerd uit. Dit beeld vraagt om weer een ander medicijn dan dat van de andere twee pati nten.

Voor een oogontsteking kunnen dus verschillende medicijnen nodig zijn. Elke oogontsteking heeft zijn eigen kenmerken, en dit vraagt om een andere behandeling. Dat geldt in de klassieke homeopathie in het algemeen voor ziektebeelden en klachten. Een individuele aanpak voor een individueel mens.

Oorontsteking is iets wat je meestal bij kinderen ziet, maar soms overkomt het een volwassene en is daar ook goed en snel hulp te bieden met homeopathische geneesmiddelen. Zo belde de 52-jarige Karin, dat ze veel last had van haar linker oor. Het begon met een verkoudheid, waarbij haar stem het af liet weten. Een paar dagen later werd ze 's nachts wakker met hevige pijn in het oor. Kort daarna begon het te bruisen en knapte er iets in het oor. Sinds die tijd is ze doof aan dit oor en gonst het de hele dag in haar hoofd. Nu hoort ze zichzelf van binnen praten. Af en toe voelt ze nog een pijnscheut.

Het is duidelijk dat het lichaam dit ziekteproces niet zelfstandig af kan ronden tot een volledig herstel. Het heeft een duwtje nodig in de goede richting. Om te bepalen wat de goede richting is, moeten we kijken naar de aard van de klachten. Bij navraag blijkt dat Karin vooraf aan de verkoudheid ruzie had gehad met de buren. Ze weet niet goed hoe ze er mee om moet gaan en ze was wat van streek geraakt.

Verder zit ze midden in een verhuizing, wat veel stress en drukte geeft. Deze omstandigheden kunnen de conditie ondermijnen, waardoor ziekteprocessen eerder een kans krijgen. Als we kijken naar de dynamiek kunnen we zeggen; het is een ziekteproces wat snel en hevig verloopt: na een paar dagen verkoudheid: 's nachts plotselinge en hevige en stekende pijn. Met al deze informatie en waarnemingen wordt het geneesmiddel bepaald.

Op de foto: Pulsatilla, een plant die vaak bij oorontstekingen wordt voorgeschreven.

Regelmatig komt het voor dat pati nten een operatie ondergaan en daarbij homeopathische ondersteuning krijgen. Het voordeel hiervan is dat de pati nt sneller herstelt, minder complicaties ervaart en minder pijn. Ook bij een trauma, een botbreuk of een verwonding kan homeopathie helpen om sneller te herstellen.

Het homeopathisch behandelprotocol hangt af welk soort weefsel of orgaan betrokken is bij de operatie of het trauma. Bij weke delen zoals spieren schrijven we andere middelen voor dan bijvoorbeeld bij verwondingen of operaties aan botweefsel.
Bij operatie aan het oog, zoals bij een staaroperatie, of bij een plaatsing van een heup- of knieprothese kunnen homeopathische middelen ervoor zorgen dat er minder pijnstilling nodig en de pati nt sneller revalideert.

Een 59-jarige vrouw wordt geopereerd aan haar voet. Ze heeft hallux valgus, waarbij de grote teen scheef is gegroeid en deze recht gezet moet worden. Dit gebeurt door het bot te klieven en een pin in het gewricht te plaatsen. Zes jaar geleden is dit aan haar linkervoet gebeurd en nu is de rechter aan de beurt. Dit keer wil ze homeopathisch begeleid worden, dat is de vorige keer niet gebeurd. Ze krijgt homeopathisch middelen voor herstel van botweefsel en omliggend spierweefsel.

Naderhand is ze verbaasd over het effect van de middelen. De vorige keer heeft ze twee weken lang pijn gehad na de ingreep, ondanks de pijnstillende medicijnen van het ziekenhuis. Nu zegt ze helemaal geen pijn te hebben gehad en ook minder gebruik gemaakt te hebben van de pijnstillers, die ze meekreeg van het ziekenhuis. Het voordeel van minder regulier medicijngebruik is een beter herstel en minder bijwerkingen.
Ze kan duidelijk een verschil bemerken met de homeopathische ondersteuning, omdat ze dezelfde operatie ondergaat als 6 jaar geleden en is erg tevreden over het effect ervan.

...als die overgang nou eens overging...

Yvonne is 44 jaar en heeft al 1½ jaar last van opvliegers. Sinds die tijd wordt ze ook niet meer ongesteld, dus de overgang is al ingetreden toen ze 42 jaar was. Dat is aan de vroege kant. Ze is er niet mee naar de huisarts gegaan. Ze vond het eigenlijk wel prima dat ze niet meer ongesteld werd. Voorafgaand aan die periode had ze veel problemen op haar werk en raakte ze overspannen. Uiteindelijk kwam ze in de ziektewet terecht met de diagnose burn-out. Ze was zo moe dat 's morgens al tijdens het aankleden haar het zweet uitbrak en ze te moe was om nog iets te ondernemen. Haar humeur was slecht en het minste deed haar in huilen uitbarsten. Nu heeft ze het nog steeds snel warm. Soms wordt ze 's nachts drijfnat wakker. Verder kan ze zich slecht concentreren en heeft ze last van een trage stoelgang, waardoor ze vaak pijn in haar buik heeft.

Het is goed mogelijk dat de burn-out en de vervroegde overgang met elkaar te maken hebben. Door de uitputting kan het lichaam niet voldoende kracht opbrengen om de menstruatie-cyclus op gang te houden. En de andersom heeft de menstruatie ook een reinigende werking en brengt ordening in lichaam en geest. Yvonne vertelt dat ze altijd last heeft gehad van "rommelige hormonen" met een onregelmatige cyclus en wisselend van sterkte.

Ze vertelt open over zichzelf. Ze zegt: "Ik heb veel tijd en ruimte voor mezelf nodig, maar ben ook graag samen. Anderen voelen zich op hun gemak bij mij, maar zelf heb ik niet het gevoel dat ik mezelf kan zijn. Ik pas me dan teveel aan. Yvonne vertelt dat ze als kind heel onzeker en eenzaam was en moeilijk aansluiting kon vinden bij anderen. "Ik voel me nog steeds minderwaardig als ik bij anderen ben". De toestanden op haar werk hebben dit gevoel alleen maar versterkt. Ze zegt dat ze meer in zichzelf zou willen geloven en dat ze veel behoefte aan bevestiging heeft.

De homeopathie kan veel betekenen voor een vrouw als Yvonne. Vooral functionele problemen in de hormonale sfeer zijn prachtig bij te sturen met homeopathische medicijnen. Nadat Yvonne de medicijnen is gaan gebruiken voelt ze zich veel beter. De opvliegers zijn weg en haar stoelgang is nu regelmatig. Ze is veel beter gaan slapen en heeft dromen die heel helder zijn en haar iets vertellen. Ze zegt "ik voel me veel minder chaotisch en soms kan ik me heel vrij voelen". Door de medicijnen gaat Yvonne een proces in waarin ze meer bewust wordt van zichzelf en beter gaat begrijpen hoe ze in elkaar zit. Daardoor zal ze in staat zijn meer bewuste keuzes te kunnen gaan maken, hoe ze om wil en k n gaan met dingen. Dat geeft minder spanningen en meer vrijheid. Daar zal ze niet alleen geestelijk en emotioneel maar ook lichamelijk van profiteren.

Naam gefingeerd

...de eeuwige overgang...

Een 59 jarige vrouw kwam in de praktijk voor overgangsklachten. Sinds 12 jaar slikt ze medicijnen daartegen. Ze wil nu van die medicijnen af. In de krant las ze een poosje geleden dat hormoongebruik voor overgangsklachten verhoogde risico's met zich mee brengt, zoals borstkanker en daar was ze behoorlijk van geschrokken.

Zodra ze stopt met de medicijnen verliest ze echter meteen weer urine, vooral als ze niest of hard loopt en krijgt ze hoofdpijn. Ze durft daarom niet goed te stoppen met de medicijnen en wil het met homeopathie proberen.

De overgang is begonnen met opvliegers en urineverlies, beiden in hevige mate. Daarnaast was ze behoorlijk depressief. "Mijn moeder had het ook, vertelt ze, ze is zelfs opgenomen geweest daarvoor". Ze heeft momenteel de zorg van haar ouders, die nog zelfstandig wonen op zich genomen. Ze wil ze tot hun dood verzorgen. Dat ziet ze als haar taak. Voor mij zie ik een gevoelige en zorgzame vrouw, maar soms lijkt ze tijdens het gesprek wat afwezig en staart in de ruimte. Ze houdt erg van muziek en speelt zelf graag piano.

Ze heeft veel mee gemaakt, is gescheiden en heeft 2 kinderen. Ik geef haar homeopathische medicijnen mee en spreek af over 8 weken. Ze vindt het eng om te stoppen met de hormonen en vraag mij wat ze zal doen.

Uiteindelijk doel van de behandeling is het stoppen van het medicijngebruik, maar het is niet wenselijk dat dit een grote angst en onzekerheid veroorzaakt. Ik stel voor dat, zodra ze de werking van de homeopathische middelen gaat voelen, ze kan kijken of ze het aan durft om te stoppen met de andere medicijnen.

Na 8 weken komt ze terug op consult. Ze vertelt dat ze na 1 week homeopathische medicijngebruik is gestopt met de hormonen. Ze voelde zich bevrijd en heeft ze in de vuilnisbak gegooid. Ze heeft totaal geen last meer van urineverlies en voelt zich energieker. Ze gaat graag naar buiten en maakt lange wandelingen. Ze realiseert zich dat ze meer behoefte heeft aan gezelschap en wil hier aan gaan werken. Deze ontwikkeling geeft aan dat ze een goed reactievermogen heeft. Het lichaam herstelt zich snel nadat het gestimuleerd wordt door de homeopathische middelen. Toch wel bijzonder na een lange periode van 12 jaar klachten en medicijnengebruik.

Pesten geeft verdriet

Regelmatig wordt er in de media aandacht besteed aan pesten. Vooral op scholen komt dit fenomeen voor. Kinderen die zich onzeker voelen worden al gauw de dupe van treiterijen van klasgenootjes. Het lijkt alsof kinderen in een groep instinctief aanvoelen wie ze slachtoffer kunnen maken. Vaak beginnen 2 of meerdere kinderen met pesten, zodat het gepeste kind tegen zo'n meerderheid niet opkan en in zijn eentje al gauw het onderspit moet delven. Het kan geen weerwoord geven en trekt zich terug met een eenzaam en ongelukkig gevoel.

Zo kwam Kevin van 7 jaar in de praktijk omdat hij zich nogal moeilijk gedraagt. Hij is druk en kan zich slecht concentreren. In de klas kan hij moeilijk stilzitten en hij heeft weinig vriendjes. Hij is zeer goed met woorden en gaat overal tegen in. Als hij het dan tijdens de discussie verliest, wordt hij driftig en gaat huilen. Zijn moeder vertelt dat hij als baby al zo was, dat hij altijd veel aandacht en behoefte aan vaste rituelen nodig had. Als ook maar iets werd overgeslagen, was hij van streek.

Zo moest bijvoorbeeld bij het naar bed gaan eerst zijn beer in bed gelegd worden. De vaste rituelen geven een kind een gevoel van veiligheid omdat ze een vertrouwde sfeer scheppen. Als een kind onzeker is, is dat erg belangrijk.

Op school wordt Kevin gepest. Hij laat zich snel uit de tent lokken door andere drukke kinderen. Omdat hij graag vriendjes met iedereen wil zijn, gaat hij met ze meedoen en verliest zichzelf en zijn controle. De situatie maakt hem erg kwetsbaar en hij is bang om uitgelachen te worden. Hij gaat niet andere kinderen slaan, maar veegt met een boos gebaar alle spullen van de tafel. Dan begint hij te huilen. Andere kinderen mogen niet meer met hem spelen, waardoor zijn eenzaamheid vergroot. Soms wenst hij wel dat hij niet geboren was.

Kevin heeft in zijn jonge leventje al veel meegemaakt. Zijn eigen vader woont niet meer bij het gezin sinds hij 1½ jaar oud is en hij heeft een moeilijke periode achter de rug. De ingrijpende gebeurtenissen hebben een diepe impact op hem gehad en hebben zijn emotionele ontwikkeling verstoord. Het veilige nest waarin hij opgroeide was opeens weg en dit maakte hem onstabiel. Hij houdt ontzettend van zijn moeder en tijdens het consult wil hij haar beschermen. Daarom praat hij moeilijk over het verleden, maar aan zijn gedrag kan ik zien dat er veel in hem omgaat en dat hij nog niet alles heeft verwerkt.

Als kind begrijpt hij nog niet dat hij juist grote problemen veroorzaakt door zijn moeder te ontzien. Ik geef Kevin homeopathische medicijnen en vraag ze om de 6 weken terug te komen. Geleidelijk treed er een verandering op bij Kevin.

Hij reageert minder fel waardoor het voor de andere kinderen minder leuk wordt om hem te pesten. Hij begint meer vriendjes te krijgen en lijkt wat zekerder van zichzelf. Ook in de thuissituatie wordt hij toegankelijk en prettiger in de omgang. Hij heeft minder last van nachtmerries, waardoor hij beter uitrust tijdens de slaap. Dit verbetert zijn concentratie. Ik kwam hem een keer tegen op straat temidden van een groep kameraadjes. Zichtbaar op zijn gemak riep hij: " H , dat is mijn homeopaat!"

Reactie van pati nte 4 dagen na start van de medicatie

Vrouw 28 jaar consulteert de homeopathie nadat ze 6 maanden geleden bij de crisisdienst van de GGZ belandde in verband met PTSS, depressie en burnout. Ze zit in de ziektewet en heeft sinds 4 maanden wekelijkse consulten bij een psycholoog. Ze vertelt: "Ik voel een soort kortsluiting in mijn hoofd. Ik kan dan geen gesprekken meer voeren. Iemand zegt iets tegen me, ik hoor het, maar begrijp de betekenis van de woorden op dat moment gewoon niet".

Ze heeft verder last van menstruatieklachten, neemt hiervoor Ibuprofen. Daarnaast slaapproblemen en nachtmerries, neemt hiervoor mirtazipine en noemt zichzelf hoogsensitief. Als kind is ze behandeld met homeopathie voor eczeem. Na het eerste consult krijgt ze een homeopathisch voorschrift mee met de afspraak om na 14 dagen naar mij terug te koppelen hoe het gaat. Na 4 dagen ontvang ik de volgende mail:

Wow, wat ben ik blij met het consult en de medicatie. Het helpt echt meteen; dat heb ik nog niet eerder meegemaakt met homeopathie, zo bijzonder. Mijn ongesteldheid is veel minder pijnlijk en als ik een kramp voel en even ruik aan de derde flesje, verdwijnen de krampen binnen een minuut! En nr 5 van de Sch ssler zouten werkt ook heerlijk verkoelend in mijn hoofd; heel vreemd om te voelen. Ook rook mijn urine sterker en had ik het gevoel verder te detoxen en dat past ook bij nr 5. Nogmaals heel bijzonder, ik ben zo blij.

Ik zou pas over 2 weken contact opnemen, maar wilde dit alvast delen. Ik sta altijd open voor nieuwe methodes en vul dan niks persoonlijk in; ik sta alleen open. Maar ik merk zowel fysiek als geestelijk dat dit voor mij erg werkzaam is.

Natuurlijk gaat het lang niet altijd zo snel met de homeopathie. Deze vrouw is gevoelig en kan daarom snel het effect herkennen van het juiste homeopathisch middel. Dat is een mooi begin. Door gebeurtenissen in het verleden is ze het vertrouwen in haar medemens kwijt geraakt en heeft sociale angsten ontwikkeld. Dat moet eerst herstellen, om weer relaties aan te durven gaan. Ook met de therapeut is het belangrijk om vertrouwen te voelen. Dat is wat anders dan te zeggen "je moet er in geloven anders werkt de homeopathie niet" Homeopathie werkt ook bij baby's en dieren. Die geloven nog nergens in. Het is eerder andersom: het positieve effect van de homeopathische middelen is belangrijk om het vertrouwen op gang te brengen en komt het helingsproces ten goede. Hierdoor zal de psychotherapeutische behandeling korter nodig zijn en veel kosten besparen.

Fibromyalgie is een aandoening die steeds vaker voorkomt. Het wordt ook wel "weke-delen-reuma" genoemd, omdat het eerder de banden en pezen van de gewrichten aandoet dan de harde delen zoals het kraakbeen of het bot. Kirsten is nog maar 19 als bij haar de klachten beginnen. Ze heeft last van haar schouders, polsen, knie n en enkels. Het voelt "alsof er iets gebroken is". In haar bloed worden in hoge mate ontstekingsfactoren gevonden. Dat bevestigt de diagnose voor de fibromyalgie.

's Ochtends als ze uit bed komt begint het meteen. Ze voelt zich stijf, heeft vaak kramp en pijn. Ze moet heel rustig aan doen. Als ze een kwartier heeft gestofzuigd moet ze weer stoppen, vanwege de pijn. 's Nachts heeft ze als ze in bed ligt ook al pijn, en dan beweegt ze nog niet eens. Daardoor slaapt ze slecht en raakt ze nog eens extra vermoeid. Ze heeft nog een probleem want ze volgt de opleiding tot huisschilder. Dat is nou juist een vak wat je met deze ziekte slecht kunt combineren. Het vasthouden van een kwast en de op en neer gaande bewegingen wordt voor haar steeds moeilijker.

Ik vraag of er ziektes in de familie zitten. Haar vader heeft in ernstige mate reuma sinds zijn 40e jaar al. Hij gebruikt veel medicijnen en hij heeft al vergroeiingen aan de gewrichten van zijn voeten. Moeder heeft hartklachten, ook al jong begonnen met 37 jaar. Verder zitten er nog andere klachten in de familie, o.a. met de schildklier en gedrags- en leerproblemen. Het is duidelijk dat Kirsten het een en ander heeft meegekregen vanuit de erfelijke hoek.

Er is nog veel onbekend over fibromyalgie en over de erfelijkheid ervan. In de praktijk wordt echter gezien dat de ontstekingspatronen van generatie op generatie worden doorgegeven. Het verschil zit soms alleen in welke delen van het lichaam zijn aangedaan. Of het nou gewrichtsbanden en pezen zijn of bot en kraakbeen, het blijven ontstekingen, die een zelfde oorzaak hebben, namelijk een erfelijke belasting. Het feit dat de ziekte een andere naam krijgt, betekent niet dat het een hele andere ziekte is. Ik behandel Kirsten dan ook met homeopathische medicijnen, die ook voor reuma gebruikt worden, ook al wordt het bij haar niet zo genoemd.

Na een aantal weken komt ze weer bij me. Ze vertelt dat ze veel beter slaapt. Ze heeft geen pijn meer, waardoor ze wakker lag. Ze ligt daardoor niet meer te piekeren en slaapt aan een stuk door. Ze is ook gestopt met de Pil, op mijn advies. Omdat ze nu weer een normale menstruatie krijgt, kan het lichaam beter zijn afvalstoffen kwijtraken, die door de ontstekingen ontstaan. Door die afvalstoffen ga je je namelijk moe en lamlendig voelen. Het is een goed begin. De behandeling zal nog tijd nodig hebben, maar voor zo'n jonge vrouw de ruimte geven voor een betere en gezondere toekomst.

Naam is gefingeerd

De 45 jarige Annemieke belt naar de homeopathische praktijk voor een aantal klachten, die haar al een tijdje parten spelen. Ze heeft het idee dat de overgang is begonnen want regelmatig slaan de hittegolven haar tegemoet. 's Nachts drijft ze haar bed uit, ze wordt dan wakker en gaat eruit om een droog nachthemd zoeken. Ze is zeer opvliegend in haar stemmingen, snel geïrriteerd en kortaf. Van veel lawaai gaat ze, zoals ze zegt "door het lint" en "haar bloed gaat koken". Letterlijk dus, want ze krijgt het dan ook erg warm. Daarnaast is ze erg verstrooid en kan ze slecht onthouden. De laatste 6 maanden gaat dit zo door, maar wordt geleidelijk steeds erger.

Voor deze periode zijn er spanningen geweest. Haar moeder is vorig jaar overleden. Dit is op een nogal dramatische manier gegaan. Kort daarna kreeg ze problemen op haar werk, waardoor ze geen tijd kreeg om te rouwen over het verlies van haar moeder. Ze droomt nu regelmatig over haar en dan zijn het vaak geen leuke dromen, met veel verdriet en schuldgevoelens. Elke keer komen die dromen weer terug zodat ze het rouwproces moeilijk af kan sluiten.

Overdag weet ze zich met humor staande te houden, maar de vermoeidheid begint haar steeds meer op te breken. 's Morgens uit bed komen kost haar veel moeite en ze ziet op tegen de dag. Hoofdpijn heeft ze ook regelmatig, gemiddeld zo'n 2 x per week. De huisarts schreef haar een antidepressivum voor. Ze heeft dit een poosje geprobeerd, maar ze kreeg het gevoel dat dit niet de juiste oplossing was. Ze vond dat ze er erg vlak en onverschillig van werd. Het kon haar bijvoorbeeld niets meer schelen toen er iets naars gebeurde met haar hond en dat vond ze niet kloppen. Zodoende is ze daar mee gestopt.

Het is duidelijk dat Annemieke niet lekker in haar vel zit en dat er iets moet gebeuren. Twee oorzaken spelen daarbij een belangrijke rol. De ene is de hormoonhuishouding die ontregeld is. Dit blijkt o.a. uit de hoofdpijn- en rugpijnklachten voor de menstruatie. De andere is het verstoorde rouwproces, waardoor ze geen gemoedsrust krijgt in haar leven en slecht slaapt.

Als eerste geef ik haar een homeopathisch medicijn om dit rouwproces te ondersteunen, omdat dit als het ware vooraan in het rijtje van de te behandelen oorzaken ligt. Als dit gedeelte klaar is, komt er meer rust en meer energie voor andere dingen. Dan komt het tweede deel aan de beurt en wordt het tijd om de hormoonhuishouding in het gareel te krijgen.

Na 6 weken de medicijnen ingenomen te hebben, vertelt Annemieke dat ze zich veel rustiger voelt en dat haar dromen zijn veranderd. Ze droomt nog wel over haar moeder, maar nu is het gezellig tijdens de gesprekken die ze met haar heeft in de dromen. De hoofdpijn is sterk verminderd en ze voelt zich lang niet meer zo ge rriteerd. De opvliegers zijn afgenomen, met minder hitte en zweetbuien. Ze wil nog een poosje door gaan met dit medicijn, want ze voelt dat het nog niet is afgerond.

Na weer een aantal weken vertelt ze dat ze bijna niet meer droomt over haar moeder en dat ze het een plekje heeft gegeven. Het eerste deel van de behandeling is hiermee voltooid.

Rugpijn, het kan je hele leven beheersen

Rugklachten kunnen soms zo erg zijn dat ze je hele leven beheersen. Simone heeft al pijn in haar rug vanaf dat ze een jaar of 16 is. Nu is ze 44 en slikt ze 3 a 4 pijnstillers per dag. Ze is haar baan in de zorg erdoor kwijtgeraakt en doet nu aangepast werk, wat meer administratief van aard is. Ze is aan pijn gewend, maar soms wordt het haar teveel en kan ze haar tranen niet inhouden. Dan hoeft er maar iets fout te gaan of ze zit er door heen. De rugpijn trekt door in haar rechterbeen tot aan de enkel. Het voelt alsof er een kramp in wil schieten, soms trekt het naar de buik. Ze heeft cesar- en fysiotherapie, maar dit heeft weinig effect, zegt ze. Uit de MRI-scan bleek er geen hernia, maar wel wat artrose aanwezig te zijn.

Opstaan met rugpijn

Tijdens het consult vertelt ze, "vanmorgen wist ik niet hoe ik moest zitten, liggen of draaien. Ik kom 's morgens met pijn uit mijn bed en dat kan dan uren aanhouden. 's Nachts wordt ik wakker als ik me omdraai in bed. Na een onrustige nacht sta ik op met pijn." Ik zie haar tijdens ons gesprek steeds veranderen van houding, Ze steunt met haar armen op de stoelleuningen om de pijn zoveel mogelijk te verlichten. Simone heeft dus al vanaf haar 16e rugpijn. Ze had toen al moeite met bukken en last van de onderrug. De menstruatie had invloed op de rugpijn en ook tijdens de zwangerschappen kreeg ze rugklachten en moest ze een elastisch korset aan. Daarna herstelde het dan wel weer. Sinds 3 jaar gaat het echter niet meer. Haar werk in de verpleging was lichamelijk te zwaar, maar ze kon dat moeilijk toe geven. Ze vond dat ze te kort schoot en dat het allemaal aan haar lag. Ze had het gevoel dat ze haar een watje vonden op het werk en raakte overspannen. Emotioneel was het zwaar, probeerde er tegen op te boksen, maar ze was niet opgewassen tegen de leiding. "Ik huilde nogal snel en was 's morgens na het aankleden al moe". Nu heeft ze ander werk en gaat het wel beter met haar, maar de rugpijnen blijven.

Problemen op haar werk

De rugklachten van Simone kennen een lange geschiedenis. Vanaf de puberteit heeft ze al last, dus een goede kans dat de hormonen een duit in het zakje doen. Maar ook emotionele klachten kunnen een belangrijke rol spelen, immers sinds de problemen op haar werk zijn de klachten duidelijk verergerd. Simone twijfelt sterk aan zichzelf en haar eigen oordeel. Ze is een diep religieuze vrouw, die zich vaak onbegrepen voelt door haar familie. Die onzekerheid leidt tot veel spanningen die in haar lichaam kunnen gaan vast zitten. Ook in haar eerste huwelijk en met haar kinderen heeft ze veel spanningen ervaren. Het lichaam en dan met name haar rug is er als het ware in vast gaan zitten. Ik geef Simone homeopathische medicijnen die passen bij haar problematiek. Het zijn geen pijnstillers of spierverslappers, maar middelen om haar meer inzicht te geven in haar emotioneel en lichamelijk functioneren.

Emoties niet wegstoppen

Als Simone op het vervolgconsult komt vertelt ze dat het beter gaat met haar rugpijnen. Daarnaast begint ze beter in te zien wanneer en hoe ze reageert op spanningen. Ze begrijpt dat ze voor zichzelf ruimte nodig heeft en niet haar emoties moet wegstoppen voor andere mensen. Het is voor haar een enorme ontdekkingstocht. Een aantal maanden later gaat ze voor het eerst weer kamperen. Dat doet ze het liefst, maar heeft ze jaren niet kunnen doen vanwege de rugpijn. Ze heeft ontzettend genoten van de natuur en de rust om zich heen. Nu heeft ze al een tijd geen pijnstillers meer nodig. De klachten zijn voor 90% over. Het genezingsproces heeft tijd nodig. De toekomst zal leren of dit medicijnvoorschrift de klachten volledig zal oplossen of dat er nog een vervolg moet komen.

Eindelijk heb ik mijn reuk weer terug!

Een aantal jaren geleden kwam ik via -via aan het adres van de Homeopaat Annelies Meester. Ik besloot een afspraak te maken. Tot op de dag vandaag heb ik hier geen moment spijt van gehad!
Ik kwam voor het eerst als een “onzeker en angstig vogeltje “bij haar. Was constant verkouden, kon niet ruiken vanaf ongeveer mijn 20e jaar en volgens mijn huisarts had ik inmiddels astma ontwikkeld en gebruikte hier medicatie voor.
Ik weet nu ook dat de gesprekken heel belangrijk zijn, zodat Annelies een breder beeld krijgt van wat er speelt in mijn leven. Daar krijg ik dan de aangepaste homeopathische middelen voor en zo heb ik, samen met Annelies, aan mijn lichamelijke én geestelijke gezondheid kunnen werken. Nu ben ik van de chemische medicatie af en heb ik geen astmatische klachten meer! En wat heerlijk dat ik ook weer kan ruiken, na zoveel jaren, nu op mijn 62e jaar!! Zelfs stank is nu niet altijd onwelkom😊
En geestelijk ben ik veel sterker geworden, wat ook goed is voor mijn lichamelijke gezondheid. Wat ik zo in Annelies kan bewonderen is haar medische kennis. Ook op therapeutische wijze via goede gesprekken. Voor mij is zij een wandelende encyclopedie! Dat mag je natuurlijk verwachten, maar ik meld dit erbij voor mensen die misschien nog enigszins twijfelen over homeopathie.
Ik heb wel geduld daarbij nodig gehad, omdat homeopathie even nodig heeft om je lichaam aan te sturen om het weer zelf te gaan doen. En gelukkig zonder bijwerkingen!! Omdat het op natuurlijke basis is.
Kortom, ik heb de hulp gevonden waar ik heel blij mee ben!

Carla, 63 jaar