De 35 jarige Karin is moeder van 3 kinderen. Ze wordt al een tijdje homepathisch behandeld voor een vrij ernstig eczeem aan haar handen. Dit gaat goed, de huid is in de loop van de behandeling steeds rustiger geworden. Toen ze bij me kwam gloeiden haar handen zo erg, dat ze ze 's nachts niet onder de dekens kon verdragen. Nu waren ze bijna koud te noemen en had ze beduidend minder klachten.
Toen Karin voor 't eerst kwam, vertelde ze dat ze met haar man nog een 4e kind wilde. Ze is toen gestopt met de pil, maar sindsdien, ongeveer een jaar geleden, heeft zich nog geen zwangerschap aangekondigd. De laatste tijd blijft de menstruatie echter lang weg. Omdat ze in het begin van de behandeling wel vaker een langere cyclus heeft gehad van 40 en soms wel 50 dagen, besloot ik het even af te wachten.
De homepathische medicijnen voor de behandeling van haar eczeem stimuleren de hormoonhuishouding en zorgden al een tijdje voor een regelmatige cyclus. Dat haar vruchtbaarheid is toegenomen wordt daarmee zeer waarschijnlijk. De kans op een zwangerschap is daarom reëel.
Zelf had Karin ook al een sterk vermoeden. Ze voelde zich "anders". Ze had het warm, haar wangen gloeiden en soms was ze wat misselijk. Een maand later kwam ze vertellen dat ze inderdaad zwanger was. "Het was een dubbel gevoel", zei ze. Aan de ene kant waren er meer financiële zorgen, omdat het bedrijf van haar man op dat moment niet erg floreerde door de economische terugval. Aan de andere kant was ze ook erg blij met de zwangerschap en genoot ze van het vooruitzicht op het nieuwe kindje. Bij de vorige zwangerschappen was ze altijd erg misselijk geweest en moest ze veel overgeven. Met homeopathische medicijnen kon ik dit keer zorgen dat ze daar minder problemen mee had.
Ze kon wel minder grote maaltijden eten, maar het viel haar mee hoe goed ze zich voelde. Omdat ze niet hoeft te braken, blijven de voedingsstoffen binnen en komen ten goede van de vrucht. Ik vraag haar om regelmatig even te bellen hoe het gaat, omdat er snel en veel verandert tijdens een zwangerschap. Na een aantal weken belt ze met groot nieuws. Er is een echo gemaakt waarop blijkt dat ze een tweeling verwacht! Het bericht bracht in eerste instantie een schok teweeg in het gezin. Het zal over 7 maanden niet uit 4 maar uit 5 kinderen bestaan. Karin herstelde echter snel van de schrik en heeft zich verzoend met de extra gezinsuitbreiding.
De misselijkheid is voorbij en haar buik groeit snel. Als het nodig is zal haar zwangerschap en bevalling met homeopathische middelen begeleid worden. Het kindje of in dit geval de tweeling zal hier, bij zorgvuldig voorschrijven, geen schade van ondervinden.
Anet, een 38 jarige vrouw kwam in de praktijk voor eczeem aan haar handen. Ze is schoonmaakster van beroep dus zit ze regelmatig met haar handen in het sop. Dat kan een oorzaak zijn van het probleem. De moderne schoonmaakmiddelen zijn vaak synthetisch en kunnen agressief zijn voor de huid. Ze gebruikt wel rubberen handschoenen, maar die maken het alleen maar erger en gaven haar een heel benauwd gevoel. Ze moet ze heel snel uit doen, want anders wordt ze gek, zegt ze.
In haar familie zit ook aardig wat eczeem en bovendien astma en voedselallergieën, vertelt ze. Dus dat kan ook een reden zijn, waarom deze klachten bij haar opspelen. Haar handen zagen er rood en vurig uit. Ze krabt er veel aan want het jeukt enorm. Aan de binnenkant zaten open plekjes en kloofjes.
Het begon allemaal in de zwangerschap van haar 4e kind 2 jaar geleden. Er kwamen toen witte bultjes die jeukten en als ze die kapot krabde kwam er vocht uit. Na de bevalling trok het weg, maar het kwam na 2 maanden weer terug. Dan vertelt ze dat ze jaren geleden verslaafd is geweest aan chocola. Dit was begonnen na haar eerste zwangerschap, toen ze een postnatale depressie kreeg. Ze voelde zich toen in de steek gelaten en vond troost in het eten van chocola. Dit nam behoorlijke vormen aan en ze heeft toen hulp gezocht, omdat ze er zelf niet meer uit kwam.
Anet heeft een zwaar leven achter de rug, met een moeder die altijd depressief is geweest en een familie met veel problemen. Ze heeft zich al op jonge leeftijd in zichzelf terug getrokken en loste graag haar eigen problemen op. Ze heeft zich eigenlijk altijd eenzaam gevoeld, en ze houdt het liefste iedereen op afstand. In haar huidige leven zit het helaas ook allemaal niet mee, want ze heeft vanaf het begin van haar nieuwe relatie, die nu 4 jaar duurt, veel problemen met haar schoonmoeder. Ze is ontzettend kwaad op haar want die heeft dingen gezegd over haar en haar kinderen die niet door de beugel kunnen en haar diep geraakt hebben.
Haar man kiest helaas ook geen partij voor haar, dus voelt ze zich weer opnieuw in de steek gelaten. Tijdens het consult was de woede die ze naar haar schoonmoeder had, voelbaar in de spreekkamer. Ze hield zich uit beleefdheid in, maar het was duidelijk zichtbaar dat haar handen letterlijk jeukten om haar schoonmoeder eens flink er van langs te geven. Ik gaf haar medicijnen mee die dit soort heftige emoties in banen kunnen leiden.
Anet is geestelijk een zeer sterke vrouw die haar emoties aardig onder controle heeft. Haar lichaam wordt op zo'n moment de uitlaatklep en ontwikkelt klachten juist daar waar zich een zwakke plek bevindt. Die zwakke plek wordt in haar geval door erfelijke factoren bepaald en werd de eczeem op haar handen.
Na 6 weken medicijngebruik kwam ze terug en liet mij haar handen zien. Ze zagen er puntgaaf uit. Ze had geen last meer van jeuk of kloofjes en was zeer tevreden. Ik vroeg haar hoe de situatie in de familie was. Ze vertelde dat ze ging scheiden van haar man. Deze zeer dappere vrouw zal alleen met haar kinderen geen makkelijke tijd tegemoet gaan. Ze is nu wel verlost van de ziekmakende invloeden van haar schoonmoeder en hopelijk vind ze een partner die volledig voor haar kiest.
In de winter hebben we soms nog te maken met sneeuw en gladheid. Al weer wat langer geleden waren de stoepen in een redelijk strenge winter bedekt met een harde korst van bevroren sneeuw die soms wel 2 weken bleef liggen. Veel mensen zijn toen gevallen en geblesseerd geraakt aan rug of ledematen.
Zo belde Mariët naar de praktijk. Door een glijpartij had ze iets in haar rug verrekt en enorme pijn. Ze kon niet goed meer lopen, elke beweging deed pijn. De dokter had pijnstillers gegeven, die ze aanvankelijk wel nam. Ze hielpen iets, maar ze werd er nogal duf van. Eigenlijk houdt ze helemaal niet van pillen slikken en wil het homeopathisch proberen. Ik ken Mariët al langer, ze is atlete die veel aan sport doet en marathons heeft gelopen. Menigmaal heeft homeopathie haar geholpen bij een blessure of bij overbelaste pezen en gewrichten. Dit keer dacht ze dat het wel over zou gaan en stelde daarom het bellen steeds uit. Toen ze me raadpleegde had ze al 2 weken pijn en kon ze niet naar haar werk.
In de praktijk vertelt ze verder. Ze moet heel voorzichtig opstaan uit de stoel en kan niet goed draaien in bed. Dan wordt ze wakker van de pijn. Warmte op de zere plek is prettig. Je kan goed aan haar vermoeide gezicht zien dat ze veel pijn heeft gehad en nog steeds heeft. De kans dat het een pees is die geblesseerd is, is groot. Mariët heeft een zeer getraind lichaam dus haar spieren kunnen wel wat hebben. Pezen en gewrichtsbanden kun je echter niet trainen en deze blijven dus kwetsbaar bij een onverwachtse uitglijder.
Ik geef haar een medicijn wat in de EHBO-koffer thuishoort en past bij verstuikte gewrichten. Ik vraag haar om over een paar dagen te bellen. Dan moet het beter gaan, anders is mijn diagnose fout geweest. Als ze belt na een aantal dagen vertelt Mariët dat de pijn aanzienlijk is verbeterd. Er is nog een restje, maar haar bewegingsvrijheid is al weer ruim toegenomen. Ze kan weer aan het werk en heeft nog een volgende potentie van het medicijn om de laatste restklachten te behandelen. De volgende keer zal ze meteen bellen, ze zal dan veel minder lang uitgeschakeld zijn "en dan is mijn baas ook weer blij", aldus Mariët.
Ieder jaar in de zomer breekt de vakantieperiode weer aan. De scholen gaan dicht en we trekken er op uit. We gaan genieten van een vakantie in het buitenland of kamperen in eigen land. De koffers moeten worden gepakt, en de vraag rijst: wat nemen we allemaal mee? In de reisuitrusting hoort naar mijn mening ook een EHBO-setje. Pleisters, ontsmettingsmiddel en eventueel medicijnen. In de homeopathie hebben we hele goede EHBO-middelen tot onze beschikking. Hier volgen wat homeopathische EHBO-tips.
Bij een wond of snede is Calendula of goudsbloem een geweldige hulp. Niet alleen ontsmet dit middel, maar het stelpt ook het bloeden, het stilt de pijn en het bespoedigt de genezing. Het is bij de drogist verkrijgbaar in een wondspray of tinctuur. De spray kan direct op de wond (er zit alcohol in, dus het prikt wat). Of je kunt met wat water gemengd, een wond goed schoonmaken (dat prikt niet). De calendula-zalf komt aan de beurt als de wond dicht is en er een korstje op komt. De verwonding zal met deze behandeling 2x zo snel genezen, met een kleinere kans op infectie en een mooier litteken.
Een ander belangrijk EHBO-middel in de homeopathie is Arnica. Bij een val of kneuzing, waarbij spieren of weke delen een flinke klap hebben gehad is Arnica het eerste waar je aan moet denken. Maar wel het is belangrijk dat je niet bloedt op die plek, in dat geval is Calendula weer beter. De druppels uit een flesje Arnica-tinctuur smeer je op de gekneusde plek. Wees niet zuinig, maak de plek nat en wrijf voorzichtig uit. De verwachte blauwe plek of zwelling zal, als je het snel na de klap kunt doen, niet of bijna niet verschijnen en je voelt de pijn wegtrekken. Je kunt dit eventueel na een uur of wat herhalen als het een flinke kneuzing is geweest. De Arnica-zalf helpt weer goed bij spierpijnen na een flinke wandeltocht. Vooraf insmeren doet het spierpijn voorkomen.
Bij hele grote kneuzing, zoals een hersenschudding kun je beter een homeopaat raadplegen, want dan moet er aanvullend inwendig worden behandeld.
We gaan er natuurlijk vanuit dat het een fantastische, probleemloze vakantie wordt en dat we bovenstaande tips helemaal niet nodig zullen hebben. Maar beter mee, dan om verlegen. Zeker met kinderen, die sneller iets kunnen oplopen is het goed om voorbereid te zijn.
Ik wens U een fijne en vooral zorgeloze vakantie toe!
Tip: Bij voldoende belangstelling organiseer ik weer een EHBO-cursus.
Kijk voor meer informatie op Cursussen en lezingen
Jeroen is 18 jaar en zit in zijn eindexamenjaar. Op zijn school wordt elk jaar traditiegetrouw voor de examenkandidaten een talentenjacht georganiseerd. De winnaar wordt gekozen door een jury en krijgt een mooie prijs. Jeroen zit in een band en speelt gitaar. Met zijn band doen ze mee aan de talentenjacht. Hij zal het optreden openen met een gitaarsolo, hij is dan als enige te horen en ieders aandacht zal op hem gericht zijn. Zijn moeder weet dat je met homeopathie iets kunt doen aan faalangst en belt naar de praktijk. Hij heeft daar op dit moment zoveel last van dat zijn vingers blokkeren en hij gewoon echt niet kan spelen. Faalangst is iets waar Jeroen al vanaf jongs af aan last van heeft. Hij heeft vele malen niet mee kunnen doen aan examens en proefwerken omdat hij zo zenuwachtig is, dat hij moet overgeven en erge hoofdpijn heeft waarbij hij het gevoel heeft dat zijn hoofd uit elkaar spat. Ook diarree maakt dat hij zich dan zo beroerd voelt dat hij thuis moet blijven. Daardoor heeft hij 2e klas havo een keer over moeten doen. Verschillende faalangsttrainingen hebben hem niet kunnen helpen om eroverheen te komen. Ook toen hij klein was kon hij heel zenuwachtig zijn voor Sinterklaas of als ze naar een pretpark zouden gaan. Dan moest hij overgeven van de spanning. Bij verdere navraag blijkt dat Jeroen al vaker bij de huisarts komt vanwege ontstekingen in de maagwand.
Behoorlijk heftig dus die faalangst. Het blokkeert hem niet alleen met de examens, het tast ook nog eens zijn maagwand aan. Ik geef Jeroen een homeopathisch middel mee om de acute angsten de baas te worden voor de muziekwedstrijd. Daarbij adviseer ik om de behandeling daarna voort te zetten omdat de faalangst vanaf jonge leeftijd reeds hevig is en behoorlijk diep ingrijpt in zijn constitutie. Dat vraagt dan ook om een constitutionele behandeling. Hiervan zal hij veel profijt hebben in zijn verdere leven, waar nog wel veel meer beproevingen plaats zullen vinden.
Na 2 weken komt Jeroen terug in de praktijk. Met een glunderend gezicht vertelt hij dat hij met zijn band de eerste prijs heeft gewonnen. Hij had het medicijnflesje steeds bij zich gehouden en nam een dosis als hij voelde dat het hem teveel werd. Hij had geen diarree gehad of maagpijn. Wel was hij nerveus, maar dat is normaal en zelfs wel goed, een gezonde spanning. "Het rare is", zegt hij, "dat ik dat hele erge zenuwachtige gevoel niet eens op kán roepen".
Over 2 weken staan de eindexamens voor de deur. Jeroen is zich aan 't voorbereiden. Hij voelt zich onzeker, bedenkt wat er allemaal fout kan gaan. Hij wil graag nog wat van hetzelfde medicijn wat hij ook met de muziekwedstrijd heeft gebruikt. Dit is overigens geen kalmeringsmiddel, waar je sloom of duf van wordt. Hij krijgt het mee en ook dieper werkende middelen, die ervoor zorgen dat de ervaringen die hij op doet, hem zelfvertrouwen geven en doen behouden. Als hij daar voldoende van heeft opgebouwd zal hij het medicijn niet meer nodig hebben.
Naam is gefingeerd
De 57 jarige Anneke is al een aantal jaren pati nt in mijn praktijk. Ze kwam in 2002 bij me omdat ze zo vreselijk duizelig was. Het grootste deel van de dag lag ze op bed omdat ze niet lang rechtop kon zitten of staan. In de loop van de behandeling begon ze zich beter te voelen en inmiddels is ze opgeknapt en maakt ze lange fietstochten en wandelingen. Ze belde omdat ze last had van pijn in haar buik. Deze werd veroorzaakt door galstenen, die door middel van een echo in het ziekenhuis waren ontdekt. Af en toe wist ze niet waar ze het zoeken moest en lag ze te kronkelen op de bank. De medicijnen die ze van haar arts had gekregen tegen de pijn hielpen niet. Ze stond op de wachtlijst voor een galsteenoperatie, maar dat kon nog wel 8 maanden gaan duren. Geen prettig vooruitzicht om nog zolang te moeten wachten!
Ik vroeg haar naar de symptomen. De pijn zat aan de rechterzijde en ze wilde daar vooral niet aangeraakt worden. Ze vertelde dat, vooral als ze net wat had gegeten het onrustig in haar buik werd en ze moest bewegen om wat verlichting te krijgen. Het eten smaakte haar trouwens ook niet meer, ze had snel een vol gevoel en was soms misselijk. Haar buik was opgezet en ze voelde zich opgeblazen.
Galstenen kunnen door verschillende oorzaken ontstaan. In de lever wordt gal gevormd. Het bestaat onder andere uit water, zouten, cholesterol en kleurstoffen. Gal hebben we nodig voor de vertering van ons voedsel. In de galblaas wordt de gal ingedikt en bewaard. Als er galstenen worden gevormd kunnen die de galbuis afsluiten. Dit kan heftige pijn veroorzaken omdat de spiertjes in de galbuis dan verkrampen. Dit noemen we een galkoliek. Er kan dan geen gal meer in de dunne darm bij het te verteren voedsel komen en de ontlasting krijgt de kleur van stopverf omdat de kleurstoffen van de gal ontbreken. Dit was bij Anneke ook het geval. Ze had met elkaar de typische verschijnselen van galstenen. Je kunt ook nog geel gaan zien, omdat de gal een andere weg zoekt en dan via het bloed zich verspreidt, maar dat had ze gelukkig niet.
In de homeopathie bestaan er medicijnen die specifiek werken op de lever en gal. Ik gaf haar een snel werkend medicijn voor de acute pijnaanval, dit werkt binnen een aantal minuten. Het is geen verdovend middel maar zorgt dat kramp ontspant. Daarnaast gaf ik Anneke een medicijn om de lever en galwegen in een betere conditie te brengen. Ze gebruikt namelijk al 25 jaar veel medicijnen omdat ze een ernstige ziekte aan de bijnieren heeft. Langdurig medicijngebruik is belastend voor de lever omdat die het bloed zuivert van afval en gifstoffen. Als de lever gezonder wordt, is de kans op de vorming van nieuwe galstenen kleiner. Anneke belde me naderhand om te vertellen dat de pijn snel was gezakt na het medicijn en dat de specialist ging zorgen dat ze eerder aan de galstenen zou worden geopereerd.
In maart 2018 werd in het nieuwsbulletin gemeld dat de griepgolf al 18 weken lang duurde.
Er waren zelfs speciale griepafdelingen geopend in sommige ziekenhuizen. In de winter van 2016-2017 duurde de griepgolf ook al zo lang. Ondanks de griepprik lijkt het alsof de griepgolf niet afneemt, maar juist langer duurt.
De griep kenmerkte zich in winter 2017-2018, door veel jonge kinderen tussen 0 en 4 jaar en ouderen boven de 65 jaar, die longontsteking kregen. Ook was er veel sprake van koorts en hoestklachten, hoofdpijn en spierpijn. Bij sommige mensen duurde de griep lang, 2 tot 3 weken ziek en daarna nog een week nodig om weer de oude te worden. Vooral hoesten bleef men nog weken, zelfs maanden lang nadat men de griep had doorgemaakt.
In de homeopathische praktijk waren er ook een aantal griepgevallen. Diegene die de praktijk raadpleegde kregen een specifiek homeopathisch medicijn passend bij hun klachten. De meesten waren na n week weer in een goed herstel beland. Een dame, die voor andere klachten trouw haar homeopathische voorschrift neemt, riep verbaasd dat ze dit jaar niet eens griep heeft gehad, in tegenstelling tot steevast de vorige jaren.
Vervelende bijverschijnselen van de griep kunnen zijn: een onvolledig herstel "ik blijf maar moe". Dan is er een vorm van uitputting ontstaan door de griep en heeft onze stofwisseling een vitaliserend zetje nodig om te herstellen.
Een andere klacht kan zijn een hoest die maar niet overgaat. Er kwam een dame in de praktijk die al vanaf december hoestte en nu een ontsteking in de ribbenkast had ontwikkeld. Het hoesten was daarom pijnlijk aan de ribben. Op de spieren en aanhechtingen van de ribbenkast komen tijdens de hoest flinke krachten te staan. Als je in aanleg kwetsbaar bent, kan dit na maanden lang hoesten, leiden tot een irritatie of ontsteking van n of meerdere pezen die de ribben met het borstbeen verbindt.
Klachten die normaal gesproken weinig last geven en op de achtergrond blijven, worden na de griep hinderlijke symptomen en treden op de voorgrond. Eczeem wat een tijd rustig is geweest, kan na een doorgemaakte griep weer opvlammen. Aambeien, spontaan urineverlies of een verzakking van de baarmoeder kunnen verergeren door langdurig hoesten die de druk op de buik doet toenemen. Ook hier is sprake van zwakte ten gevolge van een doorgemaakte griep.
Kortom de griep kan dus een broos evenwicht verstoren en oude sluimerende klachten doen opleven. Het heeft daarom een groot voordeel om preventief te behandelen. Dit kan resulteren in helemaal geen griep of een beperkte griep van een week koorts en ziek zijn, wat een grote schoonmaak voor het lichaam kan betekenen: je pak (lijf) gaat als het ware naar de stomerij en je trekt je een week terug uit je drukke leven. Dit kan weer een vernieuwde visie geven op jezelf en hoe je je leven leeft. En daarna dus een goed herstel en met een frisse blik en vitaliteit weer verder.
De griepprik wordt tegenwoordig standaard aanbevolen wanneer je de leeftijd van 60 jaar bent gepasseerd. In de maand oktober worden de 60plussers daarvoor opgeroepen, of je nou gezond bent of in de zogenaamde risico-groep zit.
Zo overkwam dit ook de net 60 jaar geworden Annette. Zij gaf eraan gehoor en kreeg in de maand november de griepvaccinatie toegediend. Een kleine maand later kreeg ze griep, met hoge koorts. Toen de koorts gezakt was, zei iedereen "nou ben je er weer vanaf", maar zelf had Annette dit gevoel niet. "Er klopt iets niet", dacht ze. Ze hield een pijnlijke plek in haar long en kort daarna laaide de koorts weer op. Het werd zo hoog dat ze begon te ijlen en midden in de nacht met ambulance naar het ziekenhuis moest worden gebracht. Daar kreeg ze antibiotica, maar die sloeg niet aan. Een tweede kuur gaf ook weinig resultaat. Omdat de longen niet goed meer werkten, door de ontsteking, kreeg ze veel te weinig zuurstof binnen en ontstond er een levensgevaarlijke situatie.
Annette werd naar de intensive care gebracht, ge ntubeerd en beademd. Nog meer medicijnen werden toegediend om de bacterie te overwinnen. Na 12 uur begon de koorts eindelijk te zakken en langzamerhand leek de situatie onder controle. Het bleek dat zij een zware longontsteking had, met in de rechterlong een infiltraat, dat is een plek waar veel ontstekingsmateriaal is opgehoopt.
Het is kantje boord geweest, de familie is erg geschrokken. Annette zelf weet er niet veel meer van, het grootste deel van de tijd is ze half of helemaal niet bij bewustzijn geweest, maar door de reactie van haar familie realiseert ze zich dat ze de dood in de ogen heeft gekeken.
Als we proberen te begrijpen wat er nu gebeurd is, moeten we ons eerst realiseren wat een griepprik of vaccinatie doet. Als we inge nt worden tegen een bepaalde ziekte, gebeurt dat met een verzwakt micro-organisme, zoals een bacterie of virus. Ons lichaam moet reageren met het maken van antilichamen tegen dit verzwakte micro-organisme, zodat we niet meer zo'n sterke afweer reactie genereren, wanneer we in aanraking komen met die bepaalde ziekteverwekker en dus minder ziek worden. Eigenlijk kan het lichaam dus niet meer voluit reageren en wordt het eigen afweersysteem geblokkeerd.
Bij Annette heeft dit tot gevolg dat ze de ziekteverwekkers niet geheel overwint en er in haar long een plek achterblijft waar in dit geval een bacterie stand blijven houden. Andere mogelijke scenario's zijn dat ze toch juist ziek is geworden van de ge njecteerde ziekteverwekkers of een allergische reactie heeft ontwikkeld op de zogeheten "bijstoffen" van de injectievloeistof, zoals formaline.
Annette vraagt homeopathische ondersteuning voor haar herstel. Ze krijgt medicijnen om haar vitaliteit en afweer te verbeteren en speciale medicijnen om haar longen te versterken. Ze is gestopt met roken, wat ze gelukkig als een logische en onvermijdelijke keuze beschouwt.
Annette weet ook dat ze de griepprik volgend jaar niet meer zal nemen. Ze gaat zorgen dat ze in een goede conditie komt en zodoende met haar eigen afweer de winter zonder al te veel problemen door kan komen.
Een 37 jarige man komt naar de praktijk. Hij draagt een petje en vertelt ietwat verlegen dat hij pasgeleden een haartransplantatie heeft gehad. Na een poosje durft hij zijn petje af te doen en toont zijn schedel dat een prille haargroei laat zien. Hij heeft een haarziekte die in zijn familie zit. Door deze ziekte wordt het haar niet goed aangemaakt en breekt het snel af. Als hij een losse meegebrachte haar laat zien, zie ik een zwarte haar met witte tussenstukjes, als een snoer met kralen. In de haar ontbreekt een bepaald eiwit, keratine geheten, waardoor het een brosse structuur krijgt en zeer breekbaar is. Zijn 3-jarig dochtertje die ik voor eczeem behandel heeft het ook.
Bij het meisje zie je op het achterhoofd een ietwat pluizige warrige haardos, die door het liggen en woelen van haar hoofd op het kussen is ontstaan. Tijdens de homeopathische behandeling van het eczeem is behalve het eczeem ook het haar bij het meisje al iets in kwaliteit verbeterd.
Huid en haar zijn allebei zeer rijk aan silicea. Dit is een mineraal en een belangrijke bouwstof voor het lichaam. Het zit ook in onze botten en in het steun- en bindweefsel van ons lichaam. In de natuur komt het veel voor in de aardkorst, dan heet het kwarts. Zand bestaat voor het grootste deel uit kwarts. Het is belangrijk dat ons lichaam deze minerale bouwstoffen goed op kan nemen uit de voeding.
Dat opnamevermogen kan soms verstoord zijn. Dan wordt de homeopathische behandeling gericht op het verbeteren van de opname van deze bouw- en voedingsstoffen.
Een bepaalde groep homeopathische medicijnen is daarvoor geschikt. Zij vullen de eventuele tekorten in het lichaam aan en zorgen ervoor dat de opname verbetert. Meestal zie je na een aantal weken innemen van deze medicijnen, dat het haar en de nagels gezonder en dikker worden en sneller gaan groeien. Ook als er een liesbreuk of een hernia of spataders zijn geweest, die allemaal een zwakte in de steunweefsels in het lichaam verraden, worden structuren met deze medicijnen versterkt en wordt de kans op herhaling van de klachten kleiner. De vader van het meisje kwam na een aantal weken weer naar de praktijk. Dit keer kwam hij zonder petje, met een stuk meer zelfvertrouwen en een mooie bos haar.
Een 61 jarige man raadpleegt me voor zijn hartklachten. Hij heeft al langere tijd last van boezemfibrilleren. Zomaar uit het niets slaat zijn hart een aantal keren over (systolen) en begint dan, zoals hij het noemt, te razen. Een aantal uren heeft hij dan te maken met een veel te hoge hartslag, die hij niet tot bedaren kan brengen. Het gebeurt vaak s nachts en het geeft hem veel onrust. Er zijn medische onderzoeken geweest, waaruit blijkt dat hij inderdaad last heeft van boezemfibrilleren en de cardioloog heeft voorgesteld om een ablatie te doen. Dan wordt er via een kijkoperatie een deel van de zenuwgeleiding van het hart uitgeschakeld door het te beschadigen. Er ontstaan dan littekens in het hart, waardoor het niet meer zo sterk geprikkeld wordt en na verloop van tijd weer rustiger gaat slaan.
Tijdens een gesprek vertelt de man, dat hij zijn werk momenteel eigenlijk niet meer kan doen. Hij is zelfstandig ondernemer en heeft de afgelopen jaren hard moeten werken om zijn zaak op te bouwen. Er is lange tijd sprake geweest van stress en onzekerheid. Na lang hard werken om zijn bedrijf op te bouwen, volgt er een periode van veel omzetverlies door de corona-maatregelen van de overheid. Mede hierdoor is zijn zenuwstelsel in de loop van de tijd overbelast en ontregeld geraakt en zijn hartklachten verergert.
Het voorstel van de cardioloog geeft de man opnieuw veel stress. Het beschadigen van het hart is iets wat hem niet aanspreekt en hij is zich gaan verdiepen in andere oplossingen. Zijn bedrijf heeft hij inmiddels verkocht, wat hem rust geeft. Zijn hart slaat echter nog steeds regelmatig op hol, alsof het niet door heeft, dat de gevaren voorbij zijn. Het lijkt wel of zijn lichaam zich niet meer kan aanpassen aan de herstelde situatie van rust.
Hoe werkt dit in ons lichaam? Ten tijde van stress maakt het lichaam het hormoon Cortisol aan. Door deze stof zijn we beter in staat om het gevaar op dat moment aan te kunnen: ons hart gaat sneller kloppen en de bloeddruk stijgt, zodat we bijvoorbeeld een reddingsactie kunnen verrichten. Na de stress moet de cortisol-productie weer zakken en dat doet het in een normale situatie ook. Als de spanningen echter te lang duren, dan kan het lichaam soms niet meer terug schakelen en blijft de cortisol-productie te hoog. Dan heeft het geen positief effect, maar krijgt de pati nt er juist last van. Slechter slapen bijvoorbeeld, s nachts wakker worden en gelijk aan staan en niet meer verder kunnen slapen. Hoge bloeddruk en hoog cholesterol zijn andere voorbeelden van gevolgen van chronische stress en daardoor te hoge cortisol. En bij deze pati nt leidt het dus tot boezemfibrilleren.
De man krijgt homeopathische middelen, die de cortisol-productie omlaag brengen. Het is bijzonder te noemen dat een homeopathisch middel het lichaam opdracht kan geven om bepaalde stoffen meer of juist minder te gaan produceren. Dat gebeurt via het zenuwstelsel, die een prikkel ontvangt van het medicijn en het lichaam informeert wat het moet doen om te herstellen. In het geval van deze man dus de opdracht: maak minder Cortisol aan . Ook krijgt hij een acuut middel, wat hij ten tijde van het fibrilleren neemt, om de te snelle hartslag op dat moment te vertragen en een orgaanmiddel, in de vorm van druppels, wat het hart als orgaan van vlees en bloed verzorgt en helpt regenereren.
Na een periode van twee maanden gebruik, vertelt de man dat hij minder hartklachten heeft. Ik voel me rustiger tussen de perioden van boezemfibrilleren in en heb weinig last van extra systolen. De perioden van fibrilleren duren ook korter .
Een voorzichtige conclusie mag zijn, dat de man op de goede weg is en zijn lichaam herstelt van de gevolgen van langdurige stress. Hij blijft voorlopig onder behandeling om de ingezette verbetering door te zetten.
In deze tijd hebben we steeds meer te maken met spanningen, hoge verwachtingen en opgelegde druk van de maatschappij waarin we leven. Het zijn dan ook deze homeopathische geneesmiddelen die regelmatig voorgeschreven moeten worden.
Elk jaar in april is er de 'Week van de Homeopathie'. Dan worden op internationaal nivo allerlei activiteiten georganiseerd om de homeopathie meer bekendheid te geven. Zo was zowel in 2008 als in 2009 het jaarthema 'Homeopathie en allergie n'. Gezien de periode van het jaar zeer toepasselijk, daar voor vele mensen de allergie voor pollen en stuifmeel weer de kop op steekt.
Het is nog niet bekend genoeg dat er met homeopathie veel te doen valt aan deze hinderlijke klachten. Vanuit de praktijk kan ik dit illustreren met o.a. de volgende ervaring.
Een heer van 61 jaar raadpleegde mij voor hooikoortsklachten. Vanaf begin maart tot oktober was hij constant verkouden, had een vol gevoel in het hoofd en voortdurend prikkende ooghoeken. Sinds een jaar of 10 heeft hij deze klachten. Hij gebruikt het medicijn Aerius hier voor, maar het lijkt wel alsof het steeds minder helpt. Ik vraag wat bijzonderheden over zijn klachten.
Vooral 's morgens heeft hij last van een duf gevoel in het hoofd. De binnenste hoekjes van zijn ogen jeuken en prikken enorm. Hij wil er wel in wrijven maar weet dat het daarmee alleen maar erger wordt. Ook komt er veel waterige afscheiding uit de neus. De zakdoeken, liggen constant binnen handbereik. Ik vraag wat meer over familieachtergronden. Zijn vader was ook allergisch, maar dan voor vogelveertjes. Ze hadden vroeger thuis kanaries, maar die moesten weg want vader werd er vreselijk benauwd van. Hij is destijds overleden aan lymfeklierkanker.
Het is goed om dit te weten: er zitten dus allergische aandoeningen in de familie. Via deze lijnen kun je traceren hoe iemand aan een allergie komt. Ook een voedselallergie, zoals voor koemelk of astma en eczeem willen nog wel eens voorkomen binnen het allergische patroon.
Het lymfestelsel is een belangrijke schakel in het afweersysteem. Bij allergie n is het lymfestelsel eigenlijk een beetje "over het paard getild" oftewel het werkt veel te hard en er zit geen rem meer op. Daardoor ontstaan er overreacties die we dus allergieën noemen.
Met een medicijn als Aerius onderdruk je de hooikoorts-symptomen, maar je geneest niet de oorzaak. Ik geef mijn patient 2 homeopathische medicijnen. Eén is om de acute hooikoorts-symptomen tot rust te brengen, het tweede is om de erfelijke aanleg minder actief te maken. Zo werk je op 2 nivo's, eerst rust brengen aan de oppervlakte, maar tegelijk op dieper nivo werken aan de oorzaak.
Na 6 weken komt meneer weer langs. Hij is verbaasd en zeer tevreden. De Aerius heeft hij niet meer gebruikt en hij voelt zich uitstekend. De behandeling wordt vervolgd tot dat de erfelijke aanleg is opgeruimd en de constitutie op orde is gebracht. Dan is de oorzaak van de hooikoorts dus verdwenen en zullen geen medicijnen meer nodig zijn.
Het voorjaar is voor velen van ons het favoriete seizoen. Het blijft 's avonds weer langer licht en de schoonheid van de bloesems doet vele mensen weer genieten van de natuur. Voor sommigen wordt de blijdschap getemperd door een jaarlijks terugkerende lastige kwaal: hooikoorts. Dit kan al vroeg beginnen als de bloeiende katjes hun stuifmeel verspreiden via de wind.
Zo ook voor Irene, een 40 jarige vrouw, die naar de praktijk belde in januari. Sinds een jaar of zes heeft ze last van een allergie voor stuifmeel en beginnen al vroeg in het jaar de klachten. Jeukende ogen, een waterige loopneus en soms enorme niesbuien zijn er een aantal die ze opnoemt. Haar ogen zijn 's avonds rood en de hinderlijke symptomen maken dat ze aan het einde van de dag moe is, zodat ze geen fut meer heeft om 's avonds te sporten. Dat vindt ze erg jammer want sporten is voor haar een uitlaatklep.
Ze heeft een verantwoordelijke baan bij een bedrijf als hoofd van de financi le administratie en mag dan 's avonds graag een potje volleyballen om afleiding te zoeken. Ook skaten en fitness maakt dat ze "uit haar hoofd gaat", minder piekert en daardoor minder ge rriteerd raakt. Het voorjaar is ook haar favoriete jaargetijde, maar de hooikoorts is een spelbreker.
Wat is hooikoorts eigenlijk? Het is een te sterke reactie van de slijmvliezen op bijvoorbeeld stuifmeel of pollen in de lucht. De neus, de ogen en de mond zijn bekleed met slijmvlies wat overprikkeld raakt door een stof in de lucht, waar het mee in aanraking komt. Daardoor gaan de ogen en mond bijvoorbeeld erg jeuken of tranen en de neus lopen. De oorzaak is een te grote gevoeligheid, die kan voortkomen uit een hormonale disbalans of door erfelijke factoren.
Stress kan ook een invloed hebben op de klachten. Bij Irene begon de hooikoorts na de geboorte van haar eerste dochter. Al tijdens de zwangerschap had ze een allergische reactie op haar armen, die er rood en gezwollen uitzagen. Deze uitslag verdween na gebruik van een medicijn van de huisarts. Een jaar later kwam de allergie echter weer terug in de vorm van hooikoorts. Opvallend is dat de klachten veel erger werden sinds een jaar of drie, nadat ze een baan als hoofd van de financi le administratie kreeg.
Ze vertelt dat het een drukke baan is met veel verantwoording. Daarnaast heeft ze haar gezin met drie dochters en een familie waar ze zorg voor draagt. Ik geef Irene 2 medicijnen mee. Het ene is Euphrasia, wat betekent Ogentroost, een toepasselijke naam. Het is voor het acute klachten van de ogen, neus en mond en moet deze tot rust brengen. Het andere medicijn werkt dieper en moet er voor zorgen dat de oorzaak verdwijnt, zodat ze de Euphrasia uiteindelijk niet meer nodig heeft. Anders blijft het dweilen met de kraan open en komen de klachten gewoon weer terug zodra ze ermee stopt.
Het beste medicijn is datgene dat zich zelf in de loop van de behandeling overbodig maakt. Dat noemen we ook wel "genezen".
Op deze site kunnen bepaalde homeopathische geneesmiddelen worden genoemd.
Neem dit nooit als aanwijzing om zelf met dit middel te gaan experimenteren!
De homeopathie is een op zich staande vorm van geneeskunde waarin alleen de homeopaat per geval de juiste middelen in de juiste dosis kan voorschrijven om een genezingsproces in gang te zetten.
Wanneer u ziek bent, raadpleeg dan altijd een arts of erkend homeopaat.